DOLAR 32,5973
EURO 34,8082
ALTIN 2496,635
BIST 9478,95
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
İstanbul °C

Kurumsaldan sonra hayat var mı?

06.12.2017
A+
A-

Kurumsal insanlar doğar, büyür, okur, okur ve çalışır, çalışır çalışır… Ebeveynlerin çocuklarının en iyi okullara gönderme çabalarının altında temelde iyi bir iş edinmeleri yatar.

Kantarın topuzu burada kaçmaya başlar. Aslında işin amacında eğitim olsa da, ilerideki harika işlerine kavuşmak için kafalarına doldurmak zorunda kaldıkları gerekli gereksiz bir sürü şeyleri öğrenmekle aşırı meşgul çocuklar ve gençler!

Tabii bu olanaklara sahip olabilmek de ayrı bir lüks, bunu bulamayanlar da var. Bulanlar onlarca zorlu sınavlar, uykusuz vize-final günleri derken öğretim hayatlarını tamamlayıp iş hayatında yerlerini almaya çalışırlar. Gözde şirketlere girmek için benzer zorlu mücadelelerden geçtikten sonra nihayet SAĞLAM bir işe kapak atmakla gelen mutlu son.

Kurumsal piramidin en üstlerine çıkmak için ilk yıllarda neredeyse karın tokluğuna uzun saatler, çılgınca çalışarak geçen yıllar meyvesini vermeye başlar ve terfilerle gelen statü, iyi bir gelir, başarıyla hayat taçlanmaktadır. Gözlemlediğim kadarıyla çok genel olarak “kurumsaldan nasıl kurtulurum” düşüncesi ya da rüyası bu dönemlerde baş gösterir. Y kuşağında sanırım bu çok daha erken zamanlarda ortaya çıkıyor.

Peki neden? Çocukluk ve gençlik yıllarının en değerli zamanlarının çoğunu uğruna harcadıkları şeylere ulaşmışken bırakma isteği neden gelir? Özeller dahil bunun pek çok sebebi olsa da iki ana neden; kişinin sevdiği işte ya da meslekte olmaması ve günümüz kurumsal yaşamın insansın doğasına, tasarımına aykırı düşen noktaları.
Bu aşamada kurumsal hayatı bırakıp da kendi işlerini deneyimleyen pek çok kişi tanıyorum. Bunlardan bazıları da geri dönüyorlar, ya koşullar öyle gerektiriyor ya da kurumsalın dışında aradıklarını bulamıyorlar.

Elbette ki kurumsaldan sonra da hayat var, kendine göre onun da zorlukları olsa da özellikle kendi işinde başarılı olmanın keyfi çok şeye değer, tabii ki başarı ve para da kazanılır. Kendi deneyimlerimden bunu düşünenlere naçizane önerilerim:

– Henüz kurumsaldan çıkmadan öncelikle hayat misyonunuzu ya da en çok yapmak istediğiniz şeyleri belirleyin.

– Bunlar üzerinde araştırmalar yapın, koşulları değerlendirin, risk analizleri yapın.

– Bu konuda kendinizi yetiştirin; sertifika programları, eğitimler…

– Kendi yaşam koşullarınız içinde bunu gerçekleştirip gerçekleştiremeyeceğinize bakın. Ben çocuklar küçükken denemiş ve kurumsala geri dönmüştüm.

– Geri adım atıp kurumsala dönme olasılığını da göz önünde bulundurun ve kapıları açık bırakın.

– Ekonomik koşullarınız çok önemli, para kazanmadan geçirebileceğiniz süreyi iyi hesaplayın.

– Benzer durumdaki kişilerden mentörlük ya da yardım alın.

– Çevrenizden, hatta en yakınlarınızdan gelecek itiraz ve baskılara hazır olun.

– Sizi her anlamda destekleyecek kişilerin listesini çıkartın ve yardım almaktan kaçınmayın.

– Mümkünse kurumsaldayken işinizi hayata geçirin. Bu çok sağlam ve yumuşak bir geçiş oluyor.

 

En önemlisi de kendinize ve yapabileceklerinize inanın!

 Sevgilerimle 

Reyhan Elmasri

 

ETİKETLER: , ,

YORUMLAR

Solve : *
44 ⁄ 22 =


Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.